Via ferraty w Czechach

Idea via ferrat powstała we Włoszech. Po włosku ich nazwa oznacza żelazne drogi. Via ferraty są to szlaki turystyczne, wytyczone na skałach czy w górach w terenie trudno dostępnym. Przechodzi się je dzięki zamontowanym na via ferratach sztucznym ułatwieniom. Są to np. stalowe liny, szczebelki, drabiny lub kotwy. Via ferraty pozwalają tutrystom na pokonywanie ścian i grani skalnych, które bez tych ułatwień byłyby dostępne jedynie dla wytrawnych wspinaczy lub nawet w ogóle niemożliwe do przejścia.

Chodzenie po via ferratach nie wymaga specjalistycznego przygotowania. W aspekcie technicznym wędrowanie po via ferratach przypomina chodzenie po parku linowym. Jest więc bardzo łatwe. Dlatego na via ferratach wspinają się nawet dzieci, jeżeli tylko wzrost pozwala im dosięgnąć metalowych ułatwień założonych na via ferracie. Natomiast na trudne via ferraty powinny udawać się jedynie te osoby, które mają już doświadczenie na łatwiejszych trasach via ferrata, a najlepiej także jeżli mają pewne doświadczenie wspinaczkowe i znają podstawy wspinaczki, przydatnych na trudniejszych via ferratach. Trudności via ferrat określa skala: od A do G.

Chcąc wspinać się na via ferratach trzeba wyposażyć się w sprzęt via ferrata:  uprząż wspinaczkową na via ferraty, kask wspinaczkowy na via ferraty oraz zestaw dwóch lonży via ferrata. Lonże via ferrata wpinane są naprzemiennie do odcinków stalowej liny poprowadzonej wzdłuż trasy lub innych metalowych ułatwień. W efekcie cały czas jesteśmy asekurowani lonżą via ferrata. Lonża via ferrata ma także specjalny absorber. W razie upadku z via ferraty i zawiśnięcia na lonży chroni on przed uszkodzeniem kręgosłupa.

Dzień 1 (piątek) – ok. południa spotkanie w miejscowości Tabor w Czechach (dla chętnych możliwość dojazdu z prowadzącymi wyprawę, wyjazd z Krakowa wcześnie rano). Podstawowe przeszkolenie z zakresu pokonywania via ferrat i przejście pierwszej rozgrzewkowej via ferraty v Táboře. Nie jest trudna – wyceniono ją w skali od A do F na poziom B. Jej przejście, nie licząc krótkiego podejścia i powrotu do samochodu, trwa ok. 20 minut. Z ferraty roztacza się widok na miejscowość Tabor i rzekę Lužnice. Następnie przejazd ok. 25km do miejscowości Bechyně z via ferratą o tej samej nazwie. Jest ona znacznie trudniejsza, wyceniona na  D/E. Przechodzi się ją w obie strony, tam i z powrotem, całość trwa ok. godzinę. Choć via ferratą nie biegnie wysoko, adrenaliny nie brakuje – trasa prowadzi nad samą rzeką i upadek kończy się zmoczeniem nóg. Jest też most linowy. Po przejściu ferraty ok. 3-godzinny przejazd do miejscowości Děčin. Nocleg w namiotach na campingu.

Dzień 2 (sobota) – ten dzień w całości spędzimy na skałach w Děčinie, malowniczo położonym miasteczku w rejonie nazywanym nie bez powodu Czeską Szwajcarią. Wszystkie trasy, a jest ich aż 16, poprowadzono na zachodniej ścianie Pastỳřskiej Steny, liczącej ok. 100 m przewyższenia piaskowcowej skały, położonej po drugiej stronie Łaby niż miasto. Via ferraty mają różny poziom trudności od a/B do D. Są bardzo urozmaicone: nie brakuje atrakcji takich jak pionowe drabinki , klamry, most linowy, wystające ze skały pręty, ale również odcinki skalne ubezpieczone jedynie stalową liną. Trasy liczą sobie od 150 do 170 metrów długości. Wszystkie trasy kończą się na wierzchołku Pastỳřskiej Steny i wszystkie je łączy jeden czynnik: duża ekspozycja i dużo powietrza pod nogami. Z każdej z via ferrat rozpościera się piękny widok na historyczne centrum miasteczka oraz děčiński zamek. Wieczór spędzamy w Děčinie. Nocleg w namiotach na campingu.

Dzień 3 (niedziela) – w zależności od czasu i pogody oraz stopnia zmęczenia grupy po poprzednim dniu: możliwość przejścia z rana jeszcze jednej czy dwóch via ferrat w Děčinie, bądź wyjazd do położonej 15 km od Děčina miejscowości Srbska Kamenice, gdzie przejść możemy ciekawą, krótką lecz posiadającą aż cztery warianty o trudnościach od B do D ferratę Kavárnička, lub też od razu wyruszenie w drogę, która zajmie nam niespełna 2 godziny i doprowadzi nas do miasteczka Semily, położonego zaledwie 36 km od przejścia granicznego Harrachov – Jakuszyce. W Semily przejść możemy w sumie trzy trasy via ferratą na skale Vodní Brana. Wspinać się będziemy trasą czerwoną o trudności C+ oraz – kto będzie chętny i będzie się czuć na siłach – trasą fioletową o trudnościach, w zależności od wybranego wariantu, D+ lub E. Schodzić każdorazowo będziemy najprostszą niebieską via ferratą, rozpoczynającą się tuż przy zakończeniu trasy czerwonej, a z trasą fioletową połączoną linowym mostem. Dla osób zmęczonych ferratą niebieska da możliwość wejścia i w górę i w dół, jest bowiem nietrudna – jej wycena to B/C – a przy tym dwukierunkowa. Po zakończeniu działań na skale Vodní Brana pożegnamy się. Osoby chcące wracać do Polski z prowadzącymi wyprawę mogą zabrać się z nimi samochodem.

• dojazdu do miejscowości Tabor w Czechach i powrotu z miejscowości Semily, przejazdów lokalnych